باران به شیشه زد

تنهایی ریشه زد

دوباره خواست/دلم،تو را/در این هوا

به داد من/برس،مرا/نکن رها

نیستی کنار من

عمر و قرار من

که مانده،در/دلم،غم/گذشته ها

کجایی/هر کجایی/پیش من بیا

بیا که،بیقراری بیش از حد شد

غم تو،از تحمل من رد شد

بیا و ناجی ام شو،در این تنهایی

شکنجه می کند مرا،یاد تو

بیا و مهربانتر از سابق شو

بیا و تا ابد،نرو بی من جایی

باز باران زد و من

از دوری تو دیوانه شدم

باز دنبال تو در

هر گوشه ی شهر

پروانه شدم.